martes, 24 de agosto de 2010

Perlas y Piñones

Piñones cultivados
Foto mía, inspirada en "El Pi de Formentor" de Mossén Costa i Llobera


Cariño mío,

Ayer fui a ver un pino, un gran pino de esos que te gustan tanto, plantado al borde del acantilado. Sus raíces llegan hasta el mismo mar, pero, contrariamente a lo que podría parecer, el agua salada no lo daña.

Es precioso, con una enorme copa, unas agujas muy largas y piñas tan grandes y tan bien formadas que hasta parecen hechas a mano con toda la ternura del mundo…

Son unas cuantas de estas piñas las que ahora te regalo, vida mía. Contempla una y verás por qué las califico de verdaderas joyas…

Bajo las hojitas de madera resinosa no solamente encontrarás piñones… Encontrarás también las perlas que se forman a partir del agua de mar, y soles, soles chiquitines que se escapan de los rayos matutinos y en ellas se guarecen…

Mira, mira que hago… O, mejor, hazlo tú… Pon boca abajo una piña y zarandéala… Ves, ves lo que se desprende? Piñones y perlas y soletes…!!

Y ahora… toma un mazo y abre unos cuantos piñones porque sé que en algunos de ellos hay sorpresa, a ver…

Síiiiiiiiiii, mira, mira que hay aquí, lo ves? En la telilla protectora se puede leer “Buenos Días, Buenos Días, Javier!”

1 comentario:

  1. ¡Què puc dir! Crec que qui reb aquests "Buenos días" ha d'acabar vessant o farà explotar la presa del seu cor. Jo no podria digerir cada dia tant somieig, em fa tornar a ser una nena i em quedaria al teu costat escoltant-te eternament.
    Petons

    ResponderEliminar